ඇලපාත මුදලි මං......

ටික දවසකට පස්සේ ලියන්න හිතුන මගේ ගම්පළාත ගැන ටිකක්. මෙහෙම හිතුනේ මොකද කියල නම් දන්නේ නෑ . මේ වෙලාවේ කවි සිතුවිලි පහල වෙනවා සෑහෙන්න. ඉතින් ඒ කවියක් දිගේ දවල් හීනයක් (ඒත් දැන් නම් රෑ 11.30 යි) බලාගෙන ගිහින් ගිහින් පරණ කාලේ සිද්දි මතක් වෙලා අන්තිමට මේක මතක් වෙනකොට පැයක්ම ගිහින් දන්නෙම නැතුව. ෆුහ්හ් කියල වැඩක් නෑ මතක් උනා දේවල් ටික නම්. ඒත් මේ පුද්ගලය ගැන මතක් උනේ තහනම් අඩවියේ දැකපු පෝස්ටුවක් හින්ද. 

හැබැටම කව්ද මේ ඇලපාත මුදලි ? කාටද මේ පුද්ගලයාව අමතක වෙන්නේ නේද. ගජමන් නෝනා සහ ඇලපාත මුදලි ගැන ලංකාවේ නොදන්නා කව්රුවත් නැතුව ඇති. ඇලපාත මුදලි ගජමන් නෝනට තමන්ගේ මුළු හදවතින්ම ආදරය කලා . ඒත් දුක හිතෙන වැඩේ කියන්නේ ගජමන් නෝනා ඒක සත පහකට වත් ගණන් නොගත්ත එකයි. ගජමන් නෝනා දකින්න කලින් ඇලපාත මුදලි හිටියේ මහණ වෙලා. ඒත් ඉතින් රු සපුවෙන් අගතැන්පත් කොර්නේලියා එහෙම නැත්නම් ගජමන් නෝනා දැකපු මුදලි සිව්රු හරිනවා. අපරාදේ අන්තිමට එකත් නෑ මේකත් නෑ වගේ වැඩක් තමා ඇලපාත මුදලිට සිද්ද උනේ. ඒත් ඉතින් මුදලි බොහොම අහිංසක අවංක හද පත්ලෙන්ම ලව් කලාට වෙන වෙන කරත්තත් ඒ කාලේ සෑහෙන්න පැදලා තියනවා. ( මේක දැකල මට නඩු දාවිද දන්නේ නෑ අම්මෝ ..... )

මේ තියෙන්නේ මුදලි ගජමන් නෝනට කියපු කවියක් .

චන්ද සූරියා මෙනෙ ළඳෙ නුඹෙ                      උවන
ඉන්දනීල දෙක වැනි ළමැද එන                         තන
අන්දකාරයට ඇවූලූ පහන                              මෙන
කින්ද තනි යහනෙ නිදියන්නේ                    නෝන

කොහොමද අපේ පැත්තේ හිටපු අය ඒ දවස් වල කියල තියන කවි ? සුපිරි නේ ?
ඕකට ගජමන් නෝනා දුන්නේ මේ වගේ උත්තරයක් .
 
බැන්ද මගේ හිමි පරලොව ගිය                         බැවින
නින්ද මෙමට පුරුදුය තනියම                           යහන
වින්ද රති සැපය මට මතක නැති                        වුණ
කින්ද තමුසෙට විමසන්න                             කාරණ 



ලාබයි ඇපලුත් හිටි ගමන් ඔහොම කවි කියනවා උනාට කාටවත් ඇහෙන්න කියන්නේ නෑ මොකද ගුටි කන්න වෙන හින්ද අම්බානකට.

දුටුවත් සුර ලඳුන් වගෙ අය මග                       යනෙන
වනන්නට නොහැක ඔබෙ රුව බිය                  දැනෙන
තිබුනත් තැඹිලි වැන්නෙන් ලොකු තිසරු              රණ
ලාබයි ඇපල් හට වටිනවා ඔහුගේ                        පන  



ඔන්න මම ගියෝ....................!